недамы́ты, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова, няпоўнасцю вымыты, прамыты. Недамыты посуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежавы́мыты, ‑ая, ‑ае.

Толькі што, нядаўна вымыты. Свежавымытая сарочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

umyty

памыты, вымыты, умыты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

мы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мыць.

2. у знач. прым. Вымыты, чысты. Мытая бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафт, ‑у, М ‑фце, м.

Від ажурнай вышыўкі. Вокны былі вымыты і пазавешваны белымі паркалёвымі з гафтам фіранкамі. Сабаленка.

[Польск. haft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верасо́к, ‑ску, м.

Памянш.-ласк. да верас. На зямлі ўжо няма снегу, вымыты асенні верасок выглядае зусім свежым. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. да абмыць.

2. у знач. прым. Чысты, вымыты. Нарэшце зноў выбліснула сонца — абмытае, зыркае. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сти́раный прил., разг.

1. мы́ты, вы́мыты;

2. (не новый) не но́вы, но́шаны, мы́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gully

[gʌli]

1.

n., pl. -lies

1) вузкі́ яр, цясьні́на (у гара́х)

2) роў вы́мыты вадо́ю

2.

v.t.

утвара́ць, вымыва́ць равы́, я́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)