вы́лаўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выло́ўліваць гл. вылавіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́траліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Спец. Вылавіць тралам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лаў, ‑лаву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылоўліваць — вылавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выло́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вылоўліваць — вылавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wyłowić

зак. вылавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́глушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Вылавіць, глушачы падводнымі выбухамі. Выглушыць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́лаў (БРС, Сцяшк., Інстр. II). Рус. вы́лов, укр. ви́лов, польск. wyłów, чэш. výlov. Бязафікснае ўтварэнне ад вылавіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́вудзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

1. Вылавіць вудай.

В. шчупака.

2. перан. Выведаць, здабыць што-н. хітрыкамі, падманам (разм.).

В. сакрэты.

В. грошы ў каго-н.

|| незак. выву́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыло́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылавіць усіх, многіх або ўсё, многае. Павылоўліваць рыбу. Павылоўліваць бярвенне з рэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)