Вы́кідыш (БРС, Касп.). Рус. вы́кидыш. Утворана з дапамогай суф. ‑ыш ад выкід (гл.) (Шанскі, 1, В, 224). Магчыма ўтварэнне і ад асновы дзеяслова выкідаць з тым жа суфіксам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГІПЕРТЭНЗІ́ЎНЫЯ СРО́ДКІ,

лекавыя прэпараты для лячэння артэрыяльнай гіпатэнзіі (паніжанага артэрыяльнага ціску). Да гіпертэнзіўных сродкаў адносяцца сродкі, што павышаюць сардэчны выкід і тонус перыферычных сасудаў: адрэналін, норадрэналін, мезатон, ангіятэнзінамід і інш.

т. 5, с. 258

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ejection [ɪˈdʒekʃn] n.

1. fml выгна́нне; высяле́нне

2. выкі́дванне, вы́кід; вывяржэ́нне

eke out [ˌi:kˈaʊt] phr. v.

1. : eke smth. out расця́гваць (прыпасы, грошы на большы тэрмін)

2. : eke out a living ма́ла зарабля́ць; перабіва́цца сяк-так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эксплазі́я

(фр. explosion = выбух, ад лац. explodere = выганяць з шумам)

1) выкід вулканічнага матэрыялу на паверхню Зямлі, які суправаджаецца выбухам, выдзяленнем газаў і інш.;

2) лінгв. фаза артыкуляцыі выбухнога зычнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ábwurf

m -(e)s, -würfe

1) скіда́нне, скі́дванне, кіда́нне

2) тэх. адкі́ды

3) мед. вы́кідыш

4) даходы, прыбы́так, вы́ручка

5) спарт. выбіва́нне, кідо́к ад варо́т, выкід (кап’я, дыска, мяча)

6) ав. вымпел

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)