вы́касаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны; зак., каго-што (разм.).

Тое, што і выкрасліць.

В. прозвішча са спіса.

В. цытату.

|| незак. выкасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., каго-што.

Закрэсліць, выкрасліць.

З. радок у вершы.

З. каго-н. у спісе.

|| незак. закасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́краслены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выкрасліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрэ́сліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрэсліваць — выкрасліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

искрести́ть сов., разг. перакрыжава́ць, пакрыжава́ць; (вычеркнуть) вы́касаваць, вы́красліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́черкнуть сов., прям., перен. вы́красліць, мног. павыкрэ́сліваць, вы́касаваць, мног. павыкасо́ўваць;

◊

вы́черкнуть из па́мяти (из жи́зни) вы́красліць з па́мяці (з жыцця́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыкрэ́сліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Выкрасліць многа чаго‑н. Навыкрэсліваць слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́касаваць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Разм. Выкрасліць з якога‑н. спіса, тэксту. Выкасаваць прозвішча. Выкасаваць цытату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыкрэ́сліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выкрасліць у многіх месцах, выкрасліць усё або ўсіх, многіх. Павыкрэсліваць радкі з вершаў. Павыкрэсліваць удзельнікаў са спісаў. □ Войцік прачытаў [твор] і, нібы сам сабе, заўважыў, што для пачатку атрымалася нядрэнна, толькі стыль шурпаты. Але калі пачаў правіць «стыль», дык столькі павыкрэсліваў і дадаў, што не пакінуў некранутым амаль ні аднаго радка. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрэ́сліць verkrítzeln vt; (an víelen Stéllen) (áus)stréichen* vt (выкрасліць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)