выкрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́красаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́красіць, ‑рашу, ‑расіш, ‑расіць; зак., што.

Тое, што і вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрэсваць — выкрасаць, выкрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skrzesać

зак. выкрасаць;

skrzesać ogień — выкрасаць агонь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вы́сечы ’высечы’ (БРС, Нас., Бяльк.), ’вы́красаць (агонь)” (Шат.). Гл. сячы. Значэнне ’выкрасаць агонь’ утворана лексіка-семантычным спосабам на базе першага значэння (Шанскі, 1, В, 231).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

высека́ть несов.

1. высяка́ць;

2. (огонь) выкраса́ць, выкрэ́сваць; см. вы́сечь​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́красіць ’выбіць, высечы крэсівам (агонь)’ (КСТ), літаратурнае вы́красаць і вы́красіць ’тс’. Гл. краса́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wykrzesać

зак. выкрасаць, выкрасіць (агонь)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́сечь​I сов.

1. (вырубить, вырезать) вы́сечы, мног. павысяка́ць;

2. (огонь) вы́красіць, вы́красаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)