душапрыка́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якой завяшчальнік даручае выканаць завяшчанне.

|| ж. душапрыка́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

put through

уда́ла вы́канаць, зако́нчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

выко́нваць гл выканаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

стара́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Імкненне зрабіць, выканаць што-н. старанна, дбайна; руплівасць.

Укласці ўсё с. ў работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

недавы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выканаць менш, чым належыць, патрэбна; не выканаць якой‑н. нормы. Недавыканаць план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

workmanlike [ˈwɜ:kmənlaɪk] adj. вы́кананы на высо́кім узро́ўні;

do a workmanlike job вы́канаць рабо́ту кваліфікава́на, адмысло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

follow out

вы́канаць да канца́ (плян)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

паспяхо́вы, -ая, -ае.

Які заключае ў сабе поспех, удалы.

Паспяховае асваенне тэхнікі.

Паспяхова (прысл.) выканаць абавязацельствы.

|| наз. паспяхо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падрадзі́цца, -раджу́ся, -ра́дзішся, -ра́дзіцца; зак., з інф.

Узяцца, дамовіцца выканаць якую-н. работу.

П. рубіць зруб.

|| незак. падраджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цур, выкл. (разм.).

Вокліч, якім што-н. забараняецца або патрабуецца выканаць якую-н. умову (звычайна ў дзіцячых гульнях).

Цур я першы!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)