павыхо́дзіць, 1 і 2 ас.адз. не ўжыв., -дзіць; -дзім, -дзіце, -дзяць; зак.
1.Выйсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н. — пра ўсіх, многіх.
Людзі павыходзілі з хат.
П. з акружэння.
2. (1 і 2 ас.мн. не ўжыв.). Быць выдадзеным, надрукаваным — пра ўсё, многае.
3.Выйсцізамуж — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
veréhelichen
(sich) узя́ць шлюб, ажані́цца, вы́йсціза́муж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
левіра́т
(ад лац. levir = швагер)
звычай некаторых народаў, паводле якога ўдава мае магчымасць (ці нават абавязана) выйсцізамуж за брата нябожчыка-мужа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вы́скачыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.
1. Скочыўшы, пакінуць якое-н. месца.
В. з лодкі.
Выскачыла з галавы (перан.: забылася; разм.). В. замуж (перан.: паспешна або нечакана выйсцізамуж; разм.).
2. Скачучы або таропка выбегшы, выехаўшы, з’явіцца адкуль-н.
Заяц выскачыў з кустоў.
В. насустрач.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Нечакана выпасці, выскачыць.
Нітка выскачыла з іголкі.
4. Недарэчна, не да месца сказаць, зрабіць што-н. (разм.).
В. са сваёй прапановай.
Выскачыў як Піліп з канапель (прымаўка).
|| незак.выска́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zaślubić
зак.kogo ажаніцца з кім; выйсцізамужза каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wyjść
зак.
1.выйсці; пайсці;
2. выпасці; вылезці (пра валасы);
wyjść z druku — выйсці з друку;
wyjść za mąż — выйсцізамуж;
wyjść na jaw — выявіцца, выйсці на свет
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
married[ˈmærɪd]adj. жана́ты; за́мужам;
He is a married man. Ён жанаты мужчына;
She is a mаrried woman. Яна замужняя жанчына;
a married couple сяме́йная па́ра;
They have been married for 12 years. Яны жанатыя 12 гадоў;
get married пажані́цца; ажані́цца; вы́йсціза́муж
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
павыхо́дзіць, ‑дзіць; ‑дзім, ‑дзіце, ‑дзяць; зак.
1.Выйсці адкуль‑н., пакінуць межы чаго‑н. — пра ўсіх, многіх. Партызаны павыходзілі з лясоў. □ Людзі павыходзілі з зямлянак, рассыпаліся па лесе.Шамякін.// Прарвацца, прабіцца адкуль‑н. поўнасцю або ў вялікай колькасці. Павыходзіць з акружэння.// Пакінуць месца знаходжання дзе‑н. — пра ўсіх, многіх. Некаторыя з.. [сяброў па былому падполлю] толькі ў верасні трыццаць дзевятага павыходзілі з санацыйных астрогаў.Брыль.
2.(1і2ас.мн.неўжыв.); перан. Быць выдадзеным, надрукаваным — пра ўсё, многае.
3. Прыйсці куды‑н., апынуцца дзе‑н. — пра ўсіх, многіх. Павыходзіць на суботнік.
4.Выйсці (замуж) — пра ўсіх, многіх. Удава Пагуляйская не мела сыноў, а дочкі павыходзілі замуж, апрача меншай, што яшчэ хадзіла ў.. дзесяцігодку.Грамовіч.
5.Разм. Стаць, зрабіцца кім‑, чым‑н. — пра ўсіх, многіх. [Вейс:] — Бач, колькі.. [маладых] не то што ў памочнікі, а ў машыніст павыходзіла.Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pop2[pɒp]v.
1.BrE, infml нечака́на вы́йсці; вы́скачыць;
Pat’s just popped next door for ten minutes. Пэт толькі што выскачыла да суседзяў на 10 хвілінак.
2. хло́паць; з трэ́скам ло́пацца
3. (in) забяга́ць, загля́дваць, заско́кваць
4. (out) вы́лупіць во́чы
5. нечака́на вытырка́цца, высо́ўвацца
♦
pop your clogsBrE, hum. паме́рці;
pop the questioninfml прапанава́ць (каму-н.) вы́йсціза́муж/жані́цца
pop off[ˌpɒpˈɒf]phr. v.infml паме́рці, адкі́нуць канькі́, даць ду́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Пераста́рак ’састарэлы’, ’старая дзеўка’, ’хлопец, які доўга ходзіць у халасцяках’, пераста́рка ’старая дзеўка’, перэста́рыцца ’не выйсцізамуж у пару’ (Шат., Нар. Гом., ТС, ТСБМ), укр.пере́ста́рок, пере́ста́рка, рус.переста́рок, переста́рка ’стары халасцяк, старая дзеўка’, ’жывёла, якая з-за старасці не можа даваць прыплод’. Усходнеславянскае. Утворана ад дзеяслова пераста́рыцца, што ўзыходзіць да прасл.*per‑stariti (sę), параўн. яшчэ ст.-слав.прѣстарѣти ’састарыцца’, серб.-харв.прѐстарети, в.-луж.přestarić, н.-луж.pśestarkaś, польск.przestarzeć (się), славац.prestarnúť ’тс’. У зах. і паўд.-слав. мовах лексеме перастарак адпавядаюць спалучэнні з прыметнікамі ці дзеепрыметнікамі (przestarzały, pśestarjety, přestárlý, prestarnutý, prestár, пре̏стар). Гл. старэць.