Verbum

анлайнавы слоўнік

выдумля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да выдумляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

причу́дничать несов., разг. выдумля́ць; (чудачить) дзіва́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здумля́ць

‘выдумляць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

tell tales

плятка́рыць, мані́ць, выдумля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вы́думка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Хлусня, тое, што выдумана.

Не трэба слухаць, усё гэта выдумкі.

2. Тое, што прыдумана, вынайдзена; вымысел, фантазія.

Нас здзіўляюць яго выдумкі і прапановы.

3. Здольнасць выдумляць.

Чалавек з выдумкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

áusgrübeln

vt выдумля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

фантазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Прыдумваць, уяўляць, ма́рыць.

2. Выдумляць што-н. непраўдападобнае, тое, чаго не можа быць.

Дзеці многа фантазіруюць.

|| зак. сфантазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй (да 2 знач.).

|| наз. фантазі́раванне, -я, н. і фантазёрства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spin a yarn

informal

выдумля́ць, раска́зваць ба́йкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

invent

[ɪnˈvent]

v.t.

1) вынахо́дзіць

2) прыдумля́ць, выдумля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

imaginować

незак. уяўляць, фантазіраваць, выдумляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)