вы́клеваць, -клюю, -клюеш, -клюе; -клюй; -клеваны; зак., што.

Вышчыпаць, выдраць дзюбай, выдзеўбці.

В. вока.

|| незак. выклёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́клевать сов. вы́дзеўбці, мног. павыдзёўбваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́клюнуть сов., однокр. вы́дзеўбці, вы́дзеўбнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдзёўбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдзеўбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дзеўбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і выдзеўбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыдзёўбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выдзеўбці вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыдзёўбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выдзеўбці ўсё, многае. Павыдзёўбваць дзіркі. Павыдзёўбваць вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыдзёўбваць сов. (во множестве) вы́клевать; вы́долбить; см. вы́дзеўбці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдлуба́ць

‘выдзеўбці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выдлуба́ю выдлуба́ем
2-я ас. выдлуба́еш выдлуба́еце
3-я ас. выдлуба́е выдлуба́юць
Прошлы час
м. выдлуба́ў выдлуба́лі
ж. выдлуба́ла
н. выдлуба́ла
Загадны лад
2-я ас. выдлуба́й выдлуба́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выдлуба́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wydziobać

зак. выдзеўбці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)