выдатко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаткоўваць — выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expend [ɪkˈspend] v. fml (in, on) тра́ціць, расхо́даваць, выдатко́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выдатко́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выдаткавацца.

2. Зал. да выдаткоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

истра́чивать несов. стра́чваць, тра́ціць; (издерживать) выдатко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашчаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. Эканомна, па-гаспадарску выдаткоўваць; берагчы.

А. грошы.

2. перан., што. Ахоўваць.

А. сон.

|| наз. ашча́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

expend

[ɪkˈspend]

v.t.

выдатко́ўваць (гро́шы); тра́ціць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перарасхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Выдаткаваць (выдаткоўваць) больш, чым трэба, звыш нормы, плана. Перарасходаваць фонды заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Выкспэнсо́вываць ’расходаваць, выдаткоўваць’ (Нас.). Насовіч (84) параўноўвае з лац. expensare, але ў бел. мове, відавочна, запазычанне з польск. wyekspensować ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

потребля́ть несов. спажыва́ць; (съедать — ещё) е́сці, з’яда́ць; (расходовать) расхо́даваць, выдатко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ашчаджа́цца, ‑аецца; незак.

1. Эканомна, з асцярогаю выдаткоўваць. Напэўна, ні адна беражлівая гаспадыня не ашчаджаецца так, як ашчаджаліся нашы лесарубы. Пальчэўскі.

2. Зал. да ашчаджаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)