перавыдаткава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Выдаткаваць звыш нормы, плана, перарасходаваць.

П. сродкі.

|| незак. перавыдатко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перавыдаткава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выдатко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдаткава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́даткаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдатко́ўваць гл. выдаткаваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

павыдатко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выдаткаваць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдатко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаткоўваць — выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

истра́тить сов. стра́ціць, патра́ціць; (издержать) вы́даткаваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́даткаваны израсхо́дованный, изде́ржанный; истощённый, затра́ченный, истра́ченный; потреблённый; см. вы́даткаваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Прала́саваць ’патраціць, выдаткаваць’ (Нас.). Да ласы, ласунак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)