уліко́ва-выдаве́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уліко́ва-выдаве́цкі |
уліко́ва-выдаве́цкая |
уліко́ва-выдаве́цкае |
уліко́ва-выдаве́цкія |
| Р. |
уліко́ва-выдаве́цкага |
уліко́ва-выдаве́цкай уліко́ва-выдаве́цкае |
уліко́ва-выдаве́цкага |
уліко́ва-выдаве́цкіх |
| Д. |
уліко́ва-выдаве́цкаму |
уліко́ва-выдаве́цкай |
уліко́ва-выдаве́цкаму |
уліко́ва-выдаве́цкім |
| В. |
уліко́ва-выдаве́цкі (неадуш.) уліко́ва-выдаве́цкага (адуш.) |
уліко́ва-выдаве́цкую |
уліко́ва-выдаве́цкае |
уліко́ва-выдаве́цкія (неадуш.) уліко́ва-выдаве́цкіх (адуш.) |
| Т. |
уліко́ва-выдаве́цкім |
уліко́ва-выдаве́цкай уліко́ва-выдаве́цкаю |
уліко́ва-выдаве́цкім |
уліко́ва-выдаве́цкімі |
| М. |
уліко́ва-выдаве́цкім |
уліко́ва-выдаве́цкай |
уліко́ва-выдаве́цкім |
уліко́ва-выдаве́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рэдакцы́йна-выдаве́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рэдакцы́йна-выдаве́цкі |
рэдакцы́йна-выдаве́цкая |
рэдакцы́йна-выдаве́цкае |
рэдакцы́йна-выдаве́цкія |
| Р. |
рэдакцы́йна-выдаве́цкага |
рэдакцы́йна-выдаве́цкай рэдакцы́йна-выдаве́цкае |
рэдакцы́йна-выдаве́цкага |
рэдакцы́йна-выдаве́цкіх |
| Д. |
рэдакцы́йна-выдаве́цкаму |
рэдакцы́йна-выдаве́цкай |
рэдакцы́йна-выдаве́цкаму |
рэдакцы́йна-выдаве́цкім |
| В. |
рэдакцы́йна-выдаве́цкі (неадуш.) рэдакцы́йна-выдаве́цкага (адуш.) |
рэдакцы́йна-выдаве́цкую |
рэдакцы́йна-выдаве́цкае |
рэдакцы́йна-выдаве́цкія (неадуш.) рэдакцы́йна-выдаве́цкіх (адуш.) |
| Т. |
рэдакцы́йна-выдаве́цкім |
рэдакцы́йна-выдаве́цкай рэдакцы́йна-выдаве́цкаю |
рэдакцы́йна-выдаве́цкім |
рэдакцы́йна-выдаве́цкімі |
| М. |
рэдакцы́йна-выдаве́цкім |
рэдакцы́йна-выдаве́цкай |
рэдакцы́йна-выдаве́цкім |
рэдакцы́йна-выдаве́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дубліка́т, ‑а, М ‑каце, м.
Другі экземпляр якога‑н. дакумента, які мае аднолькавую юрыдычную сілу з арыгіналам. Выдаць дублікат. Дублікат атэстата. // У выдавецкае справе — дадатковы экземпляр часткі рукапісу, якая рыхтуецца да набору асобна. Дублікаты табліц.
[Лац. duplicatus — падвоены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«Адраджэнне» (выдавецкае т-ва) 1/129
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«Беларуская выдавецкая суполка», гл. Беларускае выдавецкае таварыства ў Вільні
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«ВЫЗВАЛЕ́ННЕ»,
выдавецкае таварыства. Існавала ў 1921. Выдавецка-друкарская база т-ва пазначана гарадамі Мінск—Вільня—Берлін. Выпусціла манаграфію «Адраджэнне Беларусі і Польшча» А.Цвікевіча, «Беларускую граматыку для школ» Б.Тарашкевіча, каталог-клішэ і інш.
А.С.Ліс.
т. 4, с. 307
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«ГРАМАДА́»,
бел. нелегальнае выдавецкае т-ва. Існавала ў Пецярбургу ў 1906—07. Выдавала агітацыйную л-ру (арыгінальную і перакладную) рэв. зместу. Дзейнасць т-ва забаронена царскай цэнзурай. Захавалася 6 брашур, у т. л. «Як мужыку палепшыць сваё жыццё» (лацінкай і кірыліцай), «Чы будзе для ўсіх зямлі?», «Што такое свабода?» Сігава (пер. з укр.), «Забастоўка» (лацінкай), «Гутарка аб тым, куды мужыцкія грошы ідуць».
Літ.:
Александровіч С.Х. Пуцявіны роднага слова. Мн., 1971. С. 142, 154—155.
т. 5, с. 389
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
«АДРАДЖЭ́ННЕ»,
бел. кааператыўна-выдавецкае т-ва. Існавала ў Мінску ў крас. — снеж. 1922. Засн. Акад. цэнтрам Наркамасветы БССР для выдання твораў маст. л-ры і падручнікаў для бел. школ. Выдала зб-кі вершаў «Дудка беларуская» і «Смык беларускі» Ф.Багушэвіча (у адной кнізе), «Спадчына» Я.Купалы, «Водгулле» Я.Коласа, «Пад родным небам» З.Бядулі, паэму «Босыя на вогнішчы» М.Чарота, «Нарысы па гісторыі беларускай літаратуры. Старадаўні перыяд» М.Янчука, падручнікі, альманах «Адраджэнне» і інш. Мела кнігарню ў Мінску, вяло продаж бел. кніг у Маскве, Гомелі і інш. гарадах Беларусі. Рэарганізавана ў выд-ва «Савецкая Беларусь».
т. 1, с. 134
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГУМІЛЁЎ Леў Мікалаевіч
(1.10.1912, г. Пушкін, Расія — 16.6.1992),
рускі гісторык, географ. Сын М.С.Гумілёва і Г.А.Ахматавай. Д-р гіст. н. (1962), д-р геагр. н. (1974), акад. Пятроўскай АН і мастацтваў (1992), акад. Рас. акадэміі прыродазнаўчых навук (1992). Скончыў Ленінградскі ун-т (1944). З 1956 працаваў у Эрмітажы, з 1962 у Ін-це геаграфіі пры Ленінградскім ун-це. Стварыў вучэнне пра чалавецтва і этнасы як біясац. сутнасці, абгрунтаваў права на жыццё этналогіі (раней у сав. навуцы адмаўлялася як умоўная і няпэўная); аўтар ідэі аб біяэнергет. дамінанце этнагенезу — пасіянарнасці, якую тлумачыў як падсвядомую біял. здольнасць людзей да звышнапружанняў. Прыхільнік еўразійства. Працы па гісторыі цюрк., манг., слав. і інш. народаў Еўразіі. У 1930—50-я г. рэпрэсіраваны, 14 гадоў правёў у месцах зняволення. Міжнар. фонд «Свет Л.М.Гумілёва» (Gumilev’s Word Fund) — незалежнае навук., выдавецкае, асв. і культ.-філас. аб’яднанне, з 1994 ажыццяўляе выпуск твораў «Свет Гумілёва» ў 20 т.
Тв.:
География этноса в исторический период. Л., 1990;
Из истории Евразии. М., 1993;
Этносфера: История людей и история природы. М., 1993;
Этногенез и биосфера земли. М., 1994;
От Руси к России. М., 1995.
В.А.Ярмоленка.
т. 5, с. 533
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БРАКГА́ЎЗА ВЫДАВЕ́ЦТВА
(Brockhaus),
нямецкая кнігавыдавецкая і кнігагандлёвая фірма. Засн. ў 1805 Ф.А.Бракгаўзам у Амстэрдаме (з 1811 у Альтэнбургу, з 1817 у Лейпцыгу). Спецыялізуецца на выпуску універсальных энцыклапедый. З 1984 у складзе акц. т-ва Бібліяграфічны інстытут і Ф.А.Бракгаўз.
У 1808 Ф.А.Бракгаўз выкупіў права на выданне універсальнай энцыклапедыі «Konversations Lexikon» («Гутарковы слоўнік», выходзіла з 1796) і выдаў заключны 6-ы том (1811). Для падрыхтоўкі 2-га выдання Слоўніка былі прыцягнуты лепшыя інтэлектуальныя сілы тагачаснай Германіі. У 1986—94 выйшла 18-е выданне гэтай энцыклапедыі ў 24 тамах [з 13-га выдання называецца «Brockhaus’Konversations-Lexirkon» («Гутарковы слоўнік Бракгаўза»); з 15-га — «Der Grosse Brockhaus» («Вялікі Бракгаўз»); з 17-га — «Brockhaus Enzyklopädie» («Энцыклапедыя Бракгаўза»)]. Бракгаўза выдавецтва выдала таксама «Allgemeine Enzyklopädie der Wissenschaften und Künste» («Універсальную энцыклапедыю мастацтваў і навук», т. 1—167, 1818—89, не завершана), «Der Neue Brockhaus» («Новы Бракгаўз», т. 1—5, 1958—60); «Der Volks-Brockhaus» («Народны Бракгаўз», 1959); «Der Kleine Brockhaus» («Малы Бракгаўз», т. 1—2, 1961—62) і інш. Бракгаўза выдавецтва выдае кніжную прадукцыю амаль на ўсіх еўрап. мовах і мае аддзяленні ў многіх сталіцах свету. У Расіі выд-ва Бракгаўза і Эфрона (пазней акц. выдавецкае т-ва «Выдавецкая справа») працавала ў 1889—1930 у Пецярбургу. На ўзор энцыклапедый Бракгаўза выдаваўся Бракгаўза і Эфрона энцыклапедычны слоўнік.
В.К.Шчэрбін.
т. 3, с. 238
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)