няке́пскі, ‑ая, ‑ае.

Даволі добры, нядрэнны. Добры хутар! Месца вясёлае, усе выгоды пад рукою. Тут табе і зямля, і паша, і дровы. І зямля някепская... Колас. Дзяўчынка ведала, што бацька яе някепскі камбайнер. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ядна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Злучыцца, утварыць адно цэлае. Аб’яднацца ў кааператыў. □ Тут аб’ядналіся разам усе выгоды: і лес, і луг, і шырокая рака і зараснік. Маўр.

2. Згуртавацца. Аб’яднацца ў барацьбе за мір.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mod cons [ˌmɒdˈkɒnz] n. pl. BrE, infml (асабліва ў рэкламе) : all mod cons усе́ выго́ды (у доме, кватэры)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

media

ж.

1. медыі; сродкі масавай інфармацыі;

2. камунальныя выгоды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

раху́ба ж., прост.

1. подсчёт м.;

2. расчёт м.; вы́года, смысл м.;

няма́ ~бы — нет расчёта (вы́годы, смы́сла)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь; зак.

1. што. Выканаць якую-н. павіннасць, абавязак; прабыць вызначаны тэрмін дзе-н.

А. чаргу на дзяжурстве.

А. тэрмін пакарання.

2. Выканаць што-н. фармальна, як бы з-пад прымусу.

А. заняткі.

3. Правесці, зрабіць, закончыць што-н.

А. вяселле.

4. Абысціся, абмежавацца чым-н.

Абед адным хлебам не адбудзеш (прымаўка).

◊

Не адбудзе і не прыбудзе (разм.) — не будзе ні выгоды, ні страты.

|| незак. адбыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. адбыва́нне, -я, н. (да 1 знач.).

|| наз. адбыццё, -я́, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Bequémlichkeit

f -, -en зру́чнасць, уту́льнасць, камфо́рт, прые́мнасць

das hat séine ~en — гэ́та ма́е свае́ выго́ды

die gewóhnte ~ vermíssen — быць пазба́ўленым прывы́чнай [звы́клай] зру́чнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карчава́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; незак., што.

1. Выконваць, выдзіраць з карэннем (пні, дрэвы). Некалькі калгаснікаў з сякерамі ў руках карчавалі пні. Шашкоў. Нябожчык усё выгоды шукаў: каб і вада неглыбока, каб і сенажаць была, каб і лесу не шмат давялося карчаваць пад ворыва. Пальчэўскі. // Ачышчаць ад пнёў, карчоў. — А яго бацька гэтай павекі не карчаваў? — паказаў Рыгор пальцам на Якуба. Крапіва.

2. перан. Выкараняць, вынішчаць без астатку. Карчаваць зло. □ Разам з вамі я выйду на ворага, Карчаваць чарнацвет нашай спадчыны. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

creature [ˈkri:tʃə] n.

1. стварэ́нне, жыва́я істо́та; чалаве́к;

a lovely creature чаро́ўнае стварэ́нне (звыч. пра жанчыну);

a poor creature бе́днае/няшча́снае стварэ́нне

2. крэату́ра;

creature comforts зямны́я дабро́ты/выго́ды

♦

a/the creature of smb./smb.’s creature fml (чый-н.) ста́ўленік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

convenience [kənˈvi:niəns] n.

1. выго́да; выго́ды; камфо́рт;

a flat with all the modern conveniences кватэ́ра з усі́мі суча́снымі выго́дамі;

public convenience/public conveniences BrE грама́дскі туале́т

2. вы́гада;

a marriage of convenience шлюб па разлі́ку;

at your convenience fml як/калі́/дзе Вам бу́дзе зру́чна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)