павыгля́дваць

‘зак. да выглянуць (без прамога дапаўнення) і выглядзець (каго-небудзь, што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. павыгля́дваю павыгля́дваем
2-я ас. павыгля́дваеш павыгля́дваеце
3-я ас. павыгля́двае павыгля́дваюць
Прошлы час
м. павыгля́дваў павыгля́двалі
ж. павыгля́двала
н. павыгля́двала
Загадны лад
2-я ас. павыгля́двай павыгля́двайце
Дзеепрыслоўе
прош. час павыгля́дваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашчэ́ліць

‘накалоць чаго-небудзь, зрабіць шчыліну ў чым-небудзь (нашчэліць дошак); выглядзець каго-небудзь (нашчэліць нявесту); накіраваць позірк на што-небудзь (нашчэліць вочы)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашчэ́лю нашчэ́лім
2-я ас. нашчэ́ліш нашчэ́ліце
3-я ас. нашчэ́ліць нашчэ́ляць
Прошлы час
м. нашчэ́ліў нашчэ́лілі
ж. нашчэ́ліла
н. нашчэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. нашчэ́ль нашчэ́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашчэ́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выгляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. выглядзець.

2. Мець які-н. выгляд або здавацца каму-н. кім-, чым-н.

Добра в.

В. героем.

3. Высоўваючыся з укрыцця, глядзець, пазіраць (разм.).

В. з-за вугла.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца, быць відным.

Насоўка выглядала з кішэні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выгля́дваць несов.

1. в разн. знач. выгля́дывать; см. вы́глянуць;

2. (искать глазами) высма́тривать, выгля́дывать; см. вы́глядзець

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusschauen

vi (nach D)

1) нагляда́ць (за кім-н.); выгля́дваць, выгляда́ць

2) мець вы́гляд, вы́глядзець

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы... прыстаўка.

Надае слову значэнне: 1) рух знутры, сярэдзіны чаго‑н., напрыклад: выбегчы, выехаць; 2) закончанасць або завершанасць дзеяння, напрыклад: выкасіць, вылавіць; 3) дасягненне чаго‑н. пры дапамозе дзеяння, напрыклад: выслужыць, выглядзець; 4) здабыванне, выманне з сярэдзіны часткі прадмета або аднаго прадмета з другога, напрыклад: вывінціць, выняць; 5) у спалучэнні з часціцай ‑ся (‑ца, ‑цца) перадае поўную вычарпанасць дзеяння, напрыклад: вылежацца, выспацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Мець які‑н. выгляд; здавацца каму‑н. кім‑, чым‑н. Выглядаць героем. □ Каця хадзіла заўсёды ў камбінезоне, у простых чаравіках, і выглядала звычайнай трактарысткай. Чарнышэвіч. Усе [сяляне] выглядалі так, як бы неўзабаве павінна было штось зрабіцца. Колас.

2. Віднецца, быць відным. Сонца зайшло.. за.. таполі, верхавіны якіх ледзь выглядалі з-за ўзгорка. Шамякін.

3. Разм. Незак. да выглянуць (у 1 знач.).

4. Разм. Незак. да выглядзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)