wyćwiczenie
н.
1. навучанне;
2. вывучка ; спрыт;
3. пакаранне дубцамі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
БАЯВА́ Я ПАДРЫХТО́ ЎКА ,
сістэма навучання ваеннаслужачых, падраздзяленняў, часцей, злучэнняў, камандзіраў і штабоў узбр. сіл вядзенню баявых дзеянняў. Забяспечвае: набыццё тэарэт. ведаў і навыкаў баявых дзеянняў; баявую зладжанасць падраздзяленняў, часцей (караблёў) і злучэнняў. Праводзіцца на падставе загадаў міністра абароны, воінскіх статутаў, адпаведных інструкцый і праграм. Аснова баявой падрыхтоўкі — палявая (марская, лётная) вывучка , найважнейшая частка якой — тактычная падрыхтоўка (навучанне спосабам арганізацыі і вядзення бою; гл. таксама Тактыка ).
т. 2, с. 368
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
шко́ ла , -ы, мн. ж.
1. Навучальная ўстанова (пераважна пра пачатковую або сярэднюю).
Хадзіць у школу.
Будынак школы.
Вясковая ш.
Рамесная ш.
Ш. інтэрнат.
Вышэйшая ш. (пра вышэйшыя навучальныя ўстановы).
2. перан. Вывучка , дасягнуты ў чым-н. вопыт, а таксама тое, што дае такую вывучку, вопыт.
Ш. жыцця.
Прайсці армейскую школу.
3. Напрамак у галіне навукі, майстэрства і пад.
Жыновічаўская ш. цымбалістаў.
Стварыць сваю школу ў навуцы.
|| прым. шко́ льны , -ая, -ае (да 1 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шко́ ла
(лац. schola, ад гр. schole)
1) навучальная ўстанова, якая ажыццяўляе агульную адукацыю і выхаванне маладога пакалення, а таксама будынак, дзе гэта ўстанова размяшчаецца;
2) сістэма адукацыі, вывучка , набыты вопыт (напр. ш. жыцця, ш. ігры на баяне);
3) кірунак у навуцы, літаратуры, мастацтве, звязаны пераемнасцю прынцыпаў і метадаў (напр. ш. крытычнага рэалізму).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Schú le
f -, -n
1) шко́ ла; вы́ вучка
bei j-m é ine gú te ~ dú rchmachen — перан. прайсці́ до́ брую шко́ лу ў каго́ -н.
die ~ besú chen, zur [in die] ~ gé hen* — хадзі́ ць у шко́ лу
die höhere ~ — сярэ́ дняя навуча́ льная ўстано́ ва
die allgemé inbildende ~ — агульнаадукацы́ йная шко́ ла
die ~ schwänzen — прагу́ льваць уро́ кі
hé ute ist ké ine ~ — сёння заня́ ткаў у шко́ ле няма́
die ~ ist um zwei Uhr aus — заня́ ткі ў шко́ ле канча́ юцца а друго́ й гадзі́ не
bei j-m in die ~ gé hen* — (на)вучы́ цца ў каго́ -н. чаму́ -н.
dí eses Bé ispiel wird ~ má chen — гэ́ ты пры́ клад пярэ́ ймуць мно́ гія
die hó he ~ ré iten* — быць ездако́ м вышэ́ йшага кла́ са
2) шко́ ла, накіру́ нак, ме́ тад
die romá ntische ~ — раманты́ чны накіру́ нак
◊ etw. aus der ~ plá udern — вы́ даць [вы́ балбатаць] таямні́ цу
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)