выво́дзіцца, ‑водзіцца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выво́дзіцца, ‑водзіцца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перася́кнуць
‘знікнуць,
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| перася́кну | перася́кнем | |
| перася́кнеш | перася́кнеце | |
| перася́кне | перася́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| перася́кнуў | перася́кнулі | |
| перася́кнула | ||
| перася́кнула | ||
| Загадны лад | ||
| перася́кні | перася́кніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| перася́кнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́вестисьII (расплодиться)
вчера́ вы́велись цыпля́та учо́ра вы́веліся кураня́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́травіцца 1, ‑віцца;
1. Атрымацца ад уздзеяння хімічных рэчываў (пра ўзор, адбітак).
2. Знішчыцца ад хімічнага ўздзеяння;
вы́травіцца 2, ‑віцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́травитьсяI
1. (отравой) вы́труціцца;
2.
пя́тна вы́травились пля́мы вы́веліся (вы́травіліся).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмы́цца, ‑мыюся, ‑мыешся, ‑мыецца;
1. Змыць з сябе бруд, пыл і пад.; памыцца.
2. Зрабіцца чыстым ад мыцця.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыво́дзіцца, ‑дзіцца;
1. Перастаць існаваць, знікнуць; аджыць свой век — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свести́сь
1. (уменьшиться, ограничиться) зве́сціся;
зада́ча свела́сь к подбо́ру фа́ктов зада́ча звяла́ся да падбо́ру фа́ктаў;
2. (о пятнах
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выво́дзіцца
1.
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераве́сціся, ‑вядуся, ‑вядзешся, ‑вядзецца; ‑вядзёмся, ‑ведзяцеся;
1. Перайсці на новую пасаду, на новае месца працы, вучобы і пад.
2. Знікнуць,
3. Даць адбітак, адлюстраванне пры пераводзе (малюнкаў, рысункаў) з аднаго матэрыялу на другі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)