ацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. ацаніць.

2. Думка, меркаванне пра якасць, значэнне каго-, чаго-н.

Даць ацэнку.

3. Адзнака, абазначэнне ступені ведаў і паводзін вучняў.

А. па літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

pupil [ˈpju:pl] n.

1. ву́чань;

This school has about 500 pupils. У гэтай школе налічваецца амаль 500 вучняў.

2. зрэ́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

павыкліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выклікаць усіх, многіх. Павыклікаць вучняў. Павыклікаць таварышаў на вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандуі́т, -а, М -дуіце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

У дарэвалюцыйнай Расіі (пераважна ў духоўных навучальных установах і кадэцкіх карпусах): журнал, у які заносіліся звесткі пра паводзіны вучняў або ваеннаслужачых.

Запісаць у к.

|| прым. кандуі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аятала́, ‑ы, м.

У мусульманскай рэлігіі — вышэйшы духоўны тытул вучонага-багаслова, які мае вучняў і паслядоўнікаў.

[Ад перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандуі́т, ‑а, М ‑дуіце, м.

У дарэвалюцыйнай школе — журнал, у які заносіліся звесткі аб паводзінах вучняў.

[Ад фр. conduite — паводзіны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куды́сьці, прысл.

У нейкае месца, невядома куды. Кудысьці спяшыла грамада вучняў на чале з настаўнікам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэнтама́нія, ‑і, ж.

Разм. неадабр. Клопат пра знешнія (у працэнтах) паказчыкі выканання плана, паспяховасці вучняў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нездавальня́юча,

1. Прысл. да нездавальняючы.

2. у знач. наз., нескл., н. Адмоўная ацэнка ведаў студэнтаў і паводзін вучняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паэкзаменава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго.

Разм. Экзаменаваць некаторы час. — Можа, паэкзаменуеце маіх вучняў? — спытаў Лабановіч Саханюка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)