learner [ˈlɜ:nə] n.

1. ву́чань;

He’s a quick learner. Ён здольны вучань.

2. вадзі́цель-ву́чань

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вучнёўскі, -ая, -ае.

1. гл. вучань.

2. перан. Несамастойны, без творчай думкі.

В. артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэалі́ст², -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі: вучань рэальнага вучылішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семінары́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучань семінарыі.

|| прым. семінары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нецярплі́вы, -ая, -ае.

Такі, якому не ўласціва цярпенне.

Н. вучань.

|| наз. нецярплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассе́яны, -ая, -ае.

Няўважлівы, які не ўмее засяродзіцца.

Р. вучань.

|| наз. рассе́янасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васьмікла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань восьмага класа.

|| ж. васьмікла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ціка́ўны, -ая, -ае.

Які хоча ўсё ведаць, бачыць; дапытлівы.

Ц. вучань.

|| наз. ціка́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першакла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань першага класа.

|| ж. першакла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пяцікла́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Вучань пятага класа.

|| ж. пяцікла́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)