Еўрапейскае аб’яднанне вугалю і сталі

т. 6, с. 398

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ву́галь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ву́галь вуглі́
вугалі́
Р. ву́галю вуглёў
вугалёў
Д. ву́галю вугля́м
вугаля́м
В. ву́галь вуглі́
вугалі́
Т. ву́галем вугля́мі
вугаля́мі
М. ву́галі вугля́х
вугаля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вуглездабы́ча, -ы, ж.

Здабыча каменнага вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугледрабі́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для драблення каменнага вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуглевыпа́льванне, -я, н. (спец.).

Выраб драўнянага вугалю шляхам спальвання драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каменнаву́гальны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да каменнага вугалю.

К. басейн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуглепрамысло́васць, -і, ж.

Прамысловасць па здабычы каменнага вугалю.

|| прым. вуглепрамысло́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

углежже́ние выпа́льванне ву́галю, вуглевыпа́льванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарубі́ць, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць; -ру́блены; зак., чаго (спец.).

Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль).

Н. вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рудаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Судна, прызначанае для перавозкі руды і каменнага вугалю.

|| прым. рудаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)