oczny

oczn|y

вочны;

gałka ~a анат. вочны яблык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

optic [ˈɒptɪk] adj. во́чны, зро́кавы;

the optic nerve зро́кавы нерв

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

optic

[ˈɑ:ptɪk]

adj.

во́чны; зро́кавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eyeball

[ˈaɪbɔl]

n.

во́чны я́блык

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Во́чнік ’урач-акуліст’ (БРС), «вочны сведка» (Нас.). Да вока, вочы. У першым значэнні калька рус. глазник.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

eyetooth

[ˈaɪtu:Ө]

n., pl. -teeth

во́чны зуб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ocular

[ˈɑ:kjələr]

1.

adj.

1) во́чны

an ocular muscle — во́чны му́скул

2) перакана́ўчы, які́ мо́жна ба́чыць на свае́ во́чы

2.

n.

акуля́р -а m. (тэлеско́па, мікраско́па)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ocular [ˈɒkjələ] adj.

1. med. во́чны;

ocular diseases во́чныя хваро́бы

2. fml нагля́дны; ба́чны; візуа́льны;

ocular proof нагля́дны/перакана́ўчы до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

афтальма-

(гр. ophthalmos = вока)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «вочны», «хвароба вачэй».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экстраакуля́рны

(ад экстра- + лац. ocularis = вочны)

якому ўласціва бачыць без дапамогі вачэй (напр. э. зрок).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)