эстраго́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эстрагону. Эстрагонавы ліст. Эстрагонавы корань. // Прыгатаваны з эстрагону, з эстрагонам. Эстрагонавы воцат. Эстрагонавая гарчыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ocet, octu

м. воцат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vinegar

[ˈvɪnɪgər]

n.

во́цатm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ву́ксусвоцат’ (Жд., 3). Запазычана з рус. у́ксус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Астраго́н ’расліна Artemisia dracunculus L.; палын-эстрагон’. Пачатковы ненаціскны галосны вымаўляўся як ‑а, што вяло да народнаэтымалагічнай сувязі з востры. На самой справе эстрагон з французскай праз рускую (дзе фіксуецца з; 1864) ці польскую; франц. estragon ’тс’ з 1564 < арабск. Паколькі з эстрагону рабілі воцат, гэта назва была перанесена і на воцат, які народнаэтымалагічна звязваўся з якасцю ’востры’: у Насовіча острого́нъ ’моцны вінны воцат’. Народнаэтымалагічнае асэнсаванне эстрагону адзначана і ва ўкр. острогін ’палын-эстрагон’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

acetification

[ə,sɪtɪfəˈkeɪʃən]

n.

ператвара́ньне ў во́цат або́ во́цатную кіслату́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spirytusowy

спіртны; спіртавы;

ocet spirytusowy — спіртавы воцат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

acetify

[əˈsetɪfaɪ]

v.t. -fied, -fying Chem.

ператвара́цца ў во́цат або́ во́цатную кіслату́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vinegar [ˈvɪnɪgə] n. во́цат;

double vinegar во́цатная эсэ́нцыя;

like vinegar кі́cлы (пра тон, твар чалавека і да т.п.)

pour vinegar into the wounds ≅ сы́паць соль на ра́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ацэт-

(лац. acetum = воцат)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцце «воцатная кіслата».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)