ВО́СЕВЫ ЦЫЛІ́НДР,

гл. Аксон.

т. 4, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВО́СЕВЫ ШКІЛЕ́Т,

аддзел унутр. шкілета пазваночных. Прадстаўлены хордай, пазванкамі і рэбрамі. У кругларотых (міногі, міксіны) і некат. рыб хорда захоўваецца пажыццёва, у большасці пазваночных яна ў працэсе антагенезу выціскаецца целамі пазванкоў. У рыб восевы шкілет прадстаўлены храстковым або касцявым пазваночнікам, што раздзелены на тулаўны і хваставы аддзелы; у наземных пазваночных ён мае шыйны, грудны, паяснічны, крыжавы, рухомы хвастцовы аддзелы.

т. 4, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

асявы́, см. во́севы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

axial [ˈæksiəl] adj. во́севы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радиа́льно-осево́й радыя́льна-во́севы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осево́й в разн. знач. во́севы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асявы́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і восевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбакампрэ́сар, ‑а, м.

Цэнтрабежны або восевы кампрэсар, які прыводзіцца ў рух турбінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

axiál

a во́севы, асявы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

axial

[ˈæksiəl]

adj.

во́севы; уздо́ўж, на або́ каля́ во́сі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)