дыслацы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Размясціць (размяшчаць) узброеныя сілы.

Д. войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́йско во́йска, -ка ср.;

регуля́рные во́йска рэгуля́рныя во́йскі;

возду́шно-деса́нтные войска́ паве́трана-дэса́нтныя во́йскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

paratroops

[ˈpærətru:ps]

n., pl.

дэса́нтныя во́йскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

иррегуля́рный ірэгуля́рны;

иррегуля́рные войска́ ірэгуля́рныя во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ірэгуля́рны книжн. иррегуля́рный;

~ныя во́йскі — иррегуля́рные войска́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

інтэрвенцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і інтэрвенцыянісцкі. Інтэрвенцыйныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авіядэса́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да авіядэсанта. Авіядэсантныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірэгуля́рны, -ая, -ае (кніжн.).

Нерэгулярны, не падпарадкаваны агульным правілам.

Ірэгулярныя войскі (якія не ўваходзяць у склад рэгулярнай арміі).

|| наз. ірэгуля́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

во́йска, -а, мн. -і, войск і -аў, н.

Узброеныя сілы дзяржавы або частка іх.

Сухапутныя войскі.

|| прым. вайско́вы, -ая, -ае.

Вайсковыя злучэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папаўне́нне, -я, н.

1. гл. папоўніць.

2. Тое, чым папаўняецца што-н. (часцей пра войскі, кадры, грошы і пад.).

У батальён прыйшло п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)