ва́біць несов.

1. (побуждать приблизиться) мани́ть, привлека́ть;

2. перен. (побуждать обратить внимание) привлека́ть, влечь; (возбуждать симпатию) пленя́ть, прельща́ть, обольща́ть;

3. охот. ва́бить, прима́нивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поселя́ть несов.

1. сялі́ць, пасяля́ць;

2. перен. се́яць; (возбуждать, вызывать в ком-л.) выкліка́ць;

поселя́ть вражду́ се́яць варо́жасць;

поселя́ть трево́гу выкліка́ць (се́яць) трыво́гу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подозре́ние падазрэ́нне, -ння ср.;

подозре́ние на заболева́ние мед. падазрэ́нне на захво́рванне;

возбужда́ть подозре́ние выкліка́ць падазрэ́нне;

быть под подозре́нием, быть на подозре́нии быць пад падазрэ́ннем (на падазрэ́нні).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узніма́ць несов.

1. в разн. знач. поднима́ть; (уровень чего-л. — ещё) повыша́ть; (непомерно увеличивать — ещё) вздува́ть;

2. (восхвалять) возноси́ть, превозноси́ть;

3. возвыша́ть, возноси́ть;

4. (предлагать для обсуждения) поднима́ть, возбужда́ть;

1-4 см. узня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подстрека́ть несов.

1. падбухто́рваць;

подстрека́ть друг дру́га падбухто́рваць адзі́н аднаго́;

подстрека́ть к войне́ падбухто́рваць да вайны́;

2. (возбуждать) узбуджа́ць, узніма́ць; (подзадоривать) падахво́чваць;

подстрека́ть чьё-л. любопы́тство узбуджа́ць (узніма́ць) чыю́е́будзь ціка́васць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возбуди́ть сов.

1. (вызвать) вы́клікаць; (пробудить) узбудзі́ць, абудзі́ць;

2. (поднять, предложить на обсуждение) узня́ць, узбудзі́ць; (начать) распача́ць; заве́сці;

3. (настроить) настро́іць;

4. (привести в состояние нервного подъёма) узбудзі́ць; (взволновать) усхвалява́ць, узру́шыць; (распалить) распалі́ць; см. возбужда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иск юр. іск, род. і́ску м.;

возбужда́ть, возбуди́ть иск про́тив (кого) узбуджа́ць, узбудзі́ць іск су́праць (каго);

предъявля́ть иск (кому) прад’яўля́ць іск (каму);

отказа́ть в иске адмо́віць у і́ску;

удовлетвори́ть иск задаво́ліць іск;

встре́чный иск сустрэ́чны іск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбере́живать несов.

1. (вызывать боль) развярэ́джваць, раздражня́ць, раз’я́трываць, расцве́льваць;

разбере́живать ра́ну развярэ́джваць (раздражня́ць, раз’я́трываць, расцве́льваць) ра́ну;

2. перен. (тревожить, волновать) растрыво́жваць, хвалява́ць;

разбере́живать ду́шу растрыво́жваць (хвалява́ць) душу́;

3. перен. (возбуждать, усиливать) раздражня́ць;

разбере́живать зло́бу раздражня́ць злосць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возбужда́ющий

1. прич. які́ (што) выкліка́е; які́ (што) узбуджа́е, які́ (што) абуджа́е; які́ (што) узніма́е, які́ (што) распачына́е; які́ (што) заво́дзіць; які́ (што) настро́йвае; які́ (што) хвалю́е; які́ (што) узруша́е; які́ (што) распа́львае; см. возбужда́ть;

2. прил. узбуджа́льны;

возбужда́ющие сре́дства мед. узбуджа́льныя сро́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызыва́ць несов.

1. вызыва́ть;

2. (на соревнование и т.п.) вызыва́ть;

3. выма́нивать, вызыва́ть;

1-3 см. вы́зваць 1-3;

4. (способствовать появлению чего-л.) вызыва́ть, возбужда́ть; внуша́ть; (класть начало — ещё) порожда́ть, зарожда́ть, роня́ть; поселя́ть; сели́ть; (что-л. нежелательное — ещё) навлека́ть; см. вы́зваць 4;

5. причиня́ть; вызыва́ть; см. вы́зваць 5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)