непрыхі́льны, -ая, -ае.

1. Непрыязна настроены; недружалюбны.

Непрыхільныя адносіны.

2. Які змяшчае ў сабе або выказвае неадабрэнне.

Н. водзыў.

|| наз. непрыхі́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

одобри́тельный стано́ўчы, пахва́льны;

одобри́тельный о́тзыв стано́ўчы (пахва́льны) во́дзыў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Referénz

f -, -en во́дзыў, рэкаменда́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэкаменда́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. рэкамендаваць.

2. Спрыяльны водзыў пра каго-, што-н.

Атрымаць добрую рэкамендацыю ад каго-н.

3. Парадак, пажаданне, прапанова (кніжн.).

Выканаць рэкамендацыі камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэцэнзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Пісаць рэцэнзію, водзыў на што‑н. Рэцэнзаваць слоўнік. Рэцэнзаваць новы раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэцэ́нзія, -і, мн. -і, -зій, ж.

Крытычны водзыў пра што-н. напісанае, створанае, пра спектакль, фільм і пад.

Р. на паэтычны зборнік.

Аддаць манаграфію на рэцэнзію.

Станоўчая р.

|| прым. рэцэнзі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панегі́рык, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

1. У антычныя часы: красамоўная прамова хвалебнага зместу, у тым ліку ў літаратурным творы.

2. перан. Празмерная пахвала; хвалебны водзыў аб кім-, чым-н.

|| прым. панегіры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэферэ́нцыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Даведка аб ранейшай службе; водзыў.

2. У капіталістычным грамадстве — даведка аб крэдытаздольнасці якой‑н. фірмы ці асобы.

[Ад лац. referre — паведамляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́тзыв​I (о́тзыв)

1. (отклик) во́дгалас, -су м., во́дгук, -ку м.;

2. (оценка) во́дзыў, -зыву м.;

по о́тзывам това́рищей на ду́мку тава́рышаў;

3. воен. во́дзыў, -зыву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стано́ўчы, -ая, -ае.

1. Які выражае адабрэнне, згоду.

С. водзыў.

Станоўчая характарыстыка.

2. Які мае дадатныя якасці, уласцівасці, які заслугоўвае адабрэння.

Станоўчыя вынікі.

Станоўчая роля вынаходніцтва.

3. Які характарызуецца дадатнымі якасцямі, рысамі.

С. герой п’есы.

|| наз. стано́ўчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)