фідэі́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, якое сцвярджае прымат веры над розумам.

|| прым. фідэісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пага́нка

‘дрэнная, непаслухмяная жанчына; жанчына іншай веры

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пага́нка пага́нкі
Р. пага́нкі пага́нак
Д. пага́нцы пага́нкам
В. пага́нку пага́нак
Т. пага́нкай
пага́нкаю
пага́нкамі
М. пага́нцы пага́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крэ́да, нескл., н.

1. Сімвал веры ў каталіцкай царкве.

2. перан. Чые-н. перакананні, светапогляд (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паняве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Сумненне, страта веры.

Годзе жыць у паняверцы!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прававе́рны, -ая, -ае.

Які строга прытрымліваецца якой-н. веры, рэлігіі, вучэння.

П. католік.

|| наз. прававе́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчарава́нне, -я, н.

Пачуццё, стан незадаволенасці, выкліканы няздзейсненымі спадзяваннямі, надзеямі, марамі; страта веры ў каго-, што-н.

Глыбокае р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаве́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м. (кніжн.).

Чалавек адной з кім-н. веры, рэлігіі.

|| ж. аднаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паняве́рка ж. сомне́ние, поте́ря ве́ры (во что-л.), разуве́ренность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іншаве́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Чалавек іншай веры, іншай рэлігіі.

|| ж. іншаве́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. іншаве́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зневяра́ць

‘пазбаўляць веры ў каго-небудзь, што-небудзь, расчароўваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зневяра́ю зневяра́ем
2-я ас. зневяра́еш зневяра́еце
3-я ас. зневяра́е зневяра́юць
Прошлы час
м. зневяра́ў зневяра́лі
ж. зневяра́ла
н. зневяра́ла
Загадны лад
2-я ас. зневяра́й зневяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зневяра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)