Verbum

во́пратка, -і, ДМ -тцы, ж.

Верхняе адзенне.

Цёплая в.

Святочная в.

выпо́ўзіны, -зін.

Верхняе покрыва насякомых або скура змяі, скінутая ў час лінькі.

сута́на, -ы, мн. -ы, -та́н, ж.

Верхняе доўгае адзенне ў каталіцкага духавенства.

дублёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Верхняе адзенне з дубленай скуры.

дэмісезо́нны, -ая, -ае.

Пра верхняе адзенне, тканіну: прызначаны для нашэння вясной і ўвосень.

Дэмісезоннае паліто.

казакі́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Мужчынскае верхняе адзенне на апліках, са зборкамі ззаду.

ра́са², -ы, мн. -ы, рас, ж.

У праваслаўнага духавенства: верхняе доўгае адзенне з шырокімі рукавамі.

ве́рхні, -яя, -яе.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на версе, вышэй за іншых.

В. слой.

Верхняя губа.

2. Блізкі да вытокаў.

Верхняе цячэнне.

3. Які надзяваецца зверху на што-н.

Верхняе адзенне.

4. Які адносіцца да вярхоў (у 8 знач.).

В. рэгістр.

о́хабень, -бня, мн. -бні, -бняў, м.

Старадаўняе рускае верхняе адзенне ў выглядзе кафтана з чатырохвугольным адкладным каўняром.