вы́варыцца, ‑рыцца; зак.

1. Вылучыцца ў выніку варкі. Выварыўся цукар з буракоў.

2. Страціць якія‑н. якасці, асаблівасці ў працэсе доўгай варкі. Мяса добра выварылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульбагатава́льнік, ‑а, м.

Агрэгат для варкі бульбы на свінаферме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбава́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для варкі грыбоў. Грыбаварны пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усмя́тку, прысл.

Да паўвадкага стану (пра спосаб варкі яец).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укруту́ю, прысл.

Крута, да цвёрдага стану (пра спосаб варкі яец).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

boiler [ˈbɔɪlə] n.

1. бо́йлер, паравы́ кацёл

2. кіпяці́льнік

3. ку́рыца для ва́ркі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ва́рачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для варкі, выварвання. Варачны цэх. Варачны кацёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́рыцца; зак.

1. Добра зварыцца ў выніку доўгай варкі.

2. Варыцца некаторы час.

Мяса праварылася тры гадзіны.

|| незак. права́рвацца, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клеява́рня, ‑і; Р мн. ‑рань; ж.

Памяшканне або прадпрыемства для варкі клею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укіпе́ць, ‑піць; зак.

Разм. У часе варкі паменшыцца ў аб’ёме. Юшка ўкіпела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)