кача́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Драўляны валік для раскачвання цеста.

2. Прыстасаванне для разгладжвання бялізны качаннем (устар.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́ха, -і, ДМ ру́се, мн. -і, рух, ж.

Невялікі цыліндрычны драўляны валік для гульні ў гарадкі.

Адной бітой выбіў пяць рух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́лик​I ва́лік, -ка м.; см. вал​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bolster​1 [ˈbəʊlstə] n.

1. ва́лік (пад падушку)

2. перан. апі́рышча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

roller [ˈrəʊlə] n.

1. tech. цылі́ндр; като́к; ва́лік

2. хва́ля, вал

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паска́чваць

‘надаць круглую форму чаму-небудзь; качаючы, скруціць што-небудзь у валік; качаючыся, прыціснуць што-небудзь да зямлі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паска́чваю паска́чваем
2-я ас. паска́чваеш паска́чваеце
3-я ас. паска́чвае паска́чваюць
Прошлы час
м. паска́чваў паска́чвалі
ж. паска́чвала
н. паска́чвала
Загадны лад
2-я ас. паска́чвай паска́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паска́чваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ва́лик​II ва́лік, -ка м., разг. ва́лак, -ка м.; см. вал​III.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эпітэ́ка

(ад эпі- + -тэка)

знешні вапняковы валік на ніжнім краі цела каралавага паліпа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

руле́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Інструмент для вымярэння даўжыні — лента з дзяленнямі, якая накручваецца на валік.

2. Прыстасаванне для азартнай гульні ў выглядзе рухомага круга з нумараванымі ямкамі, па якіх коціцца шарык, а таксама сама гэта гульня.

Гуляць у рулетку.

|| прым. руле́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нака́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з наката (у 2 знач.). Накатная столь.

2. Які служыць для накаткі (у 1 знач.). Накатны валік.

3. Які зроблены пры дапамозе накаткі (у 1 знач.). Накатны малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)