wole

н.

1. валлё, валляк;

2. мед. зоб, валляк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Strúma

f -, Strúmen мед. валля́к, валлё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Грэйвза хвароба, гл. Валляк таксічны

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Базедава хвароба, гл. Валляк таксічны

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ґе́гаўка ’валляк’ (Жд. 1). Няясна. Ці не звязана з ге́гаць, ґе́ґаць?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тырэатаксікоз 10/362, гл. Валляк таксічны

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

podgardle

н.

1. пярэдняя частка шыі;

2. валлё, валляк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kropf

m -(e)s, Kröpfe валлё, валля́к

éinen ~ háben — хварэ́ць на базе́даву хваро́бу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жабо́

(фр. jabot, ад jabos = птушыны валляк)

аздоба з карункаў або лёгкай тканіны вакол каўняра ці на грудзях мужчынскай сарочкі, жаночай блузкі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Валлё (БРС, Янк. I, Яруш., Грыг.), валлё, валюшко ’зоб у курэй’ (Мядзв.), валяк ’тс’ (БРС, Бір. Дзярж., Выг. дыс., Інстр. II), валюшка ’тс’ (КСП), валляк, валлячок, валячко (КТС). Рус. воля ’тс’, укр. во́ло ’валлё, падгрудак у быка’, польск. wól, wole, чэш. vole, серб.-харв. во̏ље ’тс’. Прасл. *vole < *(s)vel‑ ’надзімаць’ супастаўляецца са ст.-в.-ням. swellan, ням. schwellen ’пухнуць’ (Махэк₂, 697). Параўн. Фасмер, 1, 348; Брукнер, 630.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)