селадо́н

‘валацуга’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. селадо́н селадо́ны
Р. селадо́на селадо́наў
Д. селадо́ну селадо́нам
В. селадо́на селадо́наў
Т. селадо́нам селадо́намі
М. селадо́не селадо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

валацу́жнік, ‑а, м.

Разм. Тое, што і валацуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бродя́га бадзя́га, -гі м., валацу́га, -гі м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брадзя́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -дзя́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -дзя́г.

Тое, што і валацуга (у 1 і 2 знач.), бадзяга².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арха́равец, ‑раўца, м.

Разм. лаянк. Буян, свавольнік; абадранец, валацуга.

[Ад уласнага імя маскоўскага обер-паліцмайстра і губернатара ў канцы 18 ст. Архарава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vagabond​1 [ˈvægəbɒnd] n. dated, derog. бадзя́га, валацу́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абадра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

1. Чалавек, які ходзіць у падраным, зношаным адзенні.

2. Басяк, валацуга.

Развялося абадранцаў, страх колькі.

|| ж. абадра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vagrant​1 [ˈveɪgrənt] n. fml or law бадзя́га, валацу́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

клаша́р

(фр. clochard = жабрак)

бадзяга, валацуга, бяздомнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

gadabout [ˈgædəbaʊt] n. infml валацу́га; непасе́да

gad about [ˌgædəˈbaʊt] phr. v. infml бадзя́цца, швэ́ндацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)