о́ перна-вака́ льны
прыметнік, адносны
адз. мн.
м. ж. н. -
Н. о́ перна-вака́ льны о́ перна-вака́ льнаяо́ перна-вака́ льнаео́ перна-вака́ льныя
Р. о́ перна-вака́ льнагао́ перна-вака́ льнайо́ перна-вака́ льнаео́ перна-вака́ льнагао́ перна-вака́ льных
Д. о́ перна-вака́ льнамуо́ перна-вака́ льнайо́ перна-вака́ льнамуо́ перна-вака́ льным
В. о́ перна-вака́ льны (неадуш. )о́ перна-вака́ льнага (адуш. )о́ перна-вака́ льнуюо́ перна-вака́ льнаео́ перна-вака́ льныя (неадуш. )о́ перна-вака́ льных (адуш. )
Т. о́ перна-вака́ льнымо́ перна-вака́ льнайо́ перна-вака́ льнаюо́ перна-вака́ льнымо́ перна-вака́ льнымі
М. о́ перна-вака́ льнымо́ перна-вака́ льнайо́ перна-вака́ льнымо́ перна-вака́ льных
Крыніцы:
piskunou2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
БЕЛАРУ́ СКІ ВАКА́ ЛЬНЫ КВАРТЭ́ Т .
Існаваў у 1927—65 у Мінску. Напачатку працаваў пры БДТ-1, у 1930-я г. — пры Бел. радыёцэнтры. 1-ы склад квартэта: К.Мацалевіч, М.Швайко (тэнары), У.Патапаў, М.Нікалаевіч (басы), 2-і (з 1945) — В.Някрасаў, К.Пуроўскі (тэнары), М.Пігулеўскі , Э.Прабштэйн (басы). У рэпертуары апрацоўкі бел. нар. песень, творы бел. кампазітараў, ансамблі і пералажэнні харавых твораў Ф.Шуберта, Л.Бетховена, А.Барадзіна і інш. Зрабіў шмат фондавых запісаў на радыё, выступаў у адкрытых канцэртах.
т. 2, с. 438
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
вока́ льный муз. вака́ льны .
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рэ́ квіем , -а, м.
1. У католікаў: набажэнства па нябожчыку.
2. Жалобны вакальны або вакальна-інструментальны музычны твор.
Р.
Моцарта.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
баркаро́ ла , -ы, мн. о́ л, ж.
Лірычная песня венецыянскіх лодачнікаў, а таксама інструментальны ці вакальны твор у стылі такой песні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
квартэ́ т , -а, М э́ це, мн. м.
1. Ансамбль з чатырох выканаўцаў.
Вакальны к.
Струнны к.
2. Музычны твор для чатырох галасоў або для чатырох інструментаў.
|| прым. квартэ́ тны , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
śpiewaczy
спеўны; вакальны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
баркаро́ ла , ‑ы, ж.
Павольная лірычная песня венецыянскіх лодачнікаў. // вакальны твор у стылі такой песні.
[Іт. barcarola.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
voká lisch
[vo-]
a лінгв. вака́ льны , гало́ сны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)