вае́нны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			вае́нны | 
					вае́нная | 
					вае́ннае | 
					вае́нныя | 
					
		
			| Р. | 
			вае́ннага | 
					вае́ннай вае́ннае | 
					вае́ннага | 
					вае́нных | 
					
		
			| Д. | 
			вае́ннаму | 
					вае́ннай | 
					вае́ннаму | 
					вае́нным | 
					
		
			| В. | 
			вае́нны (неадуш.) вае́ннага (адуш.) | 
					вае́нную | 
					вае́ннае | 
					вае́нныя (неадуш.) вае́нных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			вае́нным | 
					вае́ннай вае́ннаю | 
					вае́нным | 
					вае́ннымі | 
					
		
			| М. | 
			вае́нным | 
					вае́ннай | 
					вае́нным | 
					вае́нных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
вае́ншчына, -ы, ж., зб. (пагард.).
Агрэсіўныя ваенныя колы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
бата́льны, -ая, -ае.
Які адлюстроўвае ваенныя сцэны, баявыя дзеянні.
Б. жывапіс.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
вае́нны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
		
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			вае́нны | 
					вае́нная | 
					вае́ннае | 
					вае́нныя | 
					
		
			| Р. | 
			вае́ннага | 
					вае́ннай | 
					вае́ннага | 
					вае́нных | 
					
		
			| Д. | 
			вае́ннаму | 
					вае́ннай | 
					вае́ннаму | 
					вае́нным | 
					
		
			| В. | 
			вае́ннага (адуш.) | 
					вае́нную | 
					вае́ннае | 
					вае́нных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			вае́нным | 
					вае́ннай вае́ннаю | 
					вае́нным | 
					вае́ннымі | 
					
		
			| М. | 
			вае́нным | 
					вае́ннай | 
					вае́нным | 
					вае́нных | 
					
		
 
	
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
эвакуа́цыя, -і, ж.
Арганізаваны вываз людзей, устаноў, прамысловых аб’ектаў і пад. з небяспечных мясцовасцей, якім пагражаюць ваенныя дзеянні або стыхійнае бедства.
|| прым. эвакуацы́йны, -ая, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
вае́ншчына, ‑ы, ж., зб.
Пагард.
1. Ваенныя, погляды якіх абмежаваны вузка прафесійнымі ведамі, укладам жыцця казармы. Контррэвалюцыйная ваеншчына.
2. Агрэсіўныя ваенныя колы капіталістычных краін.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
аперы́раваць², -рую, -руеш, -руе; -руй; незак. (кніжн.).
1. Праводзіць ваенныя аперацыі², дзейнічаць.
А. у тыле ворага.
2. перан., чым. Карыстацца данымі, фактамі пры вывадах, доказах.
А. фактамі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
Ваёўнікі ’ваенныя, ваякі’ (КТС). Да ваяваць (з суфіксам ‑нік).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
manoeuvre1 [məˈnu:və] n. BrE
1. мане́ўр
2. pl. manoeuvers (вае́нныя) мане́ўры
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)