Verbum

шасцяры́к, -церыка́, мн. -церыкі́, -церыко́ў, м.

1. Старадаўняя руская мера (вагі, аб’ёму, ліку і пад.), якая змяшчае шэсць якіх-н. адзінак, а таксама прадмет такой вагі, аб’ёму і пад.

2. Запрэжка ў шэсць коней.

Ехаць шасцерыком.

|| прым. шасцерыко́вы, -ая, -ае.

баксёр¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца боксам.

Б. цяжкай вагі.

|| прым. баксёрскі, -ая, -ае.

гран, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама.

◊

Ні грана чаго (разм.) — зусім нічога.

лот², -а, М ло́це, мн. -ы, -аў, м.

Руская мера вагі, роўная 12,8 г, якая існавала да ўвядзення метрычнай сістэмы.

фунт¹, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Руская мера вагі, роўная 409,5 г.

2. Англійская мера вагі, роўная 453,6 г.

◊

Па чым фунт ліха (ведаць, зазнаць, паказаць і пад.; разм.) — зазнаць, як цяжка ў горы, у нястачы.

|| ласк. фу́нцік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. фунто́вы, -ая, -ае.

дава́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

Дабаўка да таго, што ўзважваецца, калі ў ім не хапае вагі.

Сыр з даважкай.

ша́ля, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Круглая і плоская талерка вагаў.

2. мн. Вагі, якія складаюцца з такіх талерак.

Узважыць на шалях.