Verbum

пападко́чваць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Падкаціць усё, многае (гл. падкаціць у 1 знач.).

П. бярвенне да сцяны.

паско́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Скаціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бярвенне ў кучу.

трухле́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Рабіцца трухлявым.

Бярвенне трухлее.

|| наз. трухле́нне, -я, н.

вы́цягаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Выцягнуць у некалькі прыёмаў.

В. бярвенне з вады.

2. Пакрасці (разм.).

павыло́ўліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Вылавіць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. рыбу.

П. бярвенне з ракі.

плы́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які звязвае бярвенне ў плыты і прымае ўдзел у сплаве.

|| прым. плы́тніцкі, -ая, -ае.

перацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Перамясціць волакам, перанасіць ці ўкрасці за некалькі прыёмаў.

П. бярвенне.

Ваўкі перацягалі многа авечак.

акары́ць, акару́, ако́рыш, ако́рыць; ако́раны; зак., што.

Зняць, ачысціць ад кары.

А. бярвенне.

|| незак. ако́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́рванне, -я, н.

абымшы́ць, -мшу́, -мшы́ш, -мшы́ць; -мшы́м, -мшыце́, -мша́ць; абы́мшаны; зак., што.

Перакласці мохам бярвенне ў зрубе; пазатыкаць мохам шчыліны ў сценах.

А. хату.

по́катам, прысл.

1. Пра ляжачых: адзін каля аднаго, без асобага парадку.

Спаць п. на падлозе.

2. Коцячы (рухаць, перамяшчаць і пад.).

Грузіць бярвенне п.