бэж, прым. нескл.

Тое, што і бэжавы. Туфлі колеру бэж.

[Фр. beige.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beżowy

бэжавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

beige

[beɪʒ]

1.

adj.

бэ́жавы

2.

n.

1) бэ́жавы ко́лер

2) лёгкі баваўня́ны матэрыя́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Бэж, бэ́жавы. Рус. беж, бе́жевый. Новае запазычанне з франц. мовы (франц. beige ’тс’). Гл. Шанскі, 1, Б, 70.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beige

[be:ʃ] і ['be:ʒə]

a нескл. бэ́жавы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sándfarben, sándfarbig

a пясо́чны, пясо́чнага ко́леру; бэ́жавы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

banana

[bəˈnænə]

n.

1) бана́н -а m. (плод і расьлі́на)

2) сьветла-крэ́мавы або́ бэ́жавы ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

off-white

[,ɔfˈhwaɪt]

1.

n.

бру́дна-бе́лы ко́лер, ве́льмі сьве́тлы бэ́жавы або́ шэ́ры ко́лер

2.

adj.

ама́ль бе́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beż

I нескл.

бэж;

koloru beż — колеру бэж; бэжавага колеру

II beż {, ~u}

м. бэжавы колер; рэч бэжавага колеру;

chodzić w ~u — насіць бэжавую вопратку; хадзіць у бэжавым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)