Verbum

дабро́м, прысл. (разм.).

Па-добраму, без прымусу.

Паслухай д., бо горш будзе.

аніко́лі, прысл. (разм.).

Зусім ніколі, век.

Такой вайны на зямлі а. не будзе.

векапо́мны, -ая, -ае.

Які будзе доўга помніцца, незабыўны.

Векапомныя падзеі.

|| наз. векапо́мнасць, -і, ж.

беспаваро́тны, -ая, -ае.

Канчатковы, які не будзе зменены.

Беспаваротнае рашэнне.

|| наз. беспаваро́тнасць, -і, ж.

быць, цяпер. няма (у 3 ас. адз. л. ёсць); быў, была́, было́, былі́; бу́ду, бу́дзеш, бу́дзе; будзь; незак.

1. Жыць, існаваць, мець месца.

Быў чалавек і не стала.

Быў бы хлеб, а людзі знойдуцца (прыказка).

2. Прысутнічаць, знаходзіцца.

Б. на рабочым месцы.

3. Рабіцца, здарацца.

Учора быў град.

4.

З ас. адз. л.

бу́дзе. Ужыв. ў знач. цяперашняга часу: ёсць, маецца.

Яму будзе гадоў трыццаць.

5. Ужыв. як частка састаўнога выказніка.

Дзяўчына была ўрачом.

◊

Будзь (бывай) здароў — развітальны зварот з добрымі пажаданнямі.

Было ні было (разм.) — трэба рызыкнуць.

Што будзе, тое будзе (разм.) — аддацца на волю лёсу.

Як бы там (што б там) ні было — нягледзячы ні на што.

ба́чна, безас., у знач. вык.

Відаць; можна бачыць, разгледзець.

Там б. будзе.

Адсюль лесу не б.

шляхцю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Звычайна пра маладога шляхціца.

Цяпер гэты ш. не будзе задавацца.

прызабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ты; зак., каго-што (разм.).

Крыху забыць, не поўнасцю захаваць у памяці.

Многае п.