бри́чка уст. бры́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаэтон,

конная брычка; кузаў аўтамабіля.

т. 16, с. 339

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бу́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, буд, ж.

1. Крытая скурай або брызентам карэта, брычка, воз і пад.

2. Верх над карэтай, брычкай.

3. Шалаш, будан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безрысо́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае рысор. Безрысорная брычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пролётка бры́чка, -кі ж., пралётка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jednokonka

ж. аднаконная брычка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паскры́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Скрыпець, скрыпяць злёгку, час ад часу. Тарахцела брычка, паскрыпвалі колы, падкідала ў калдобінах, трэсла. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таранта́с м. таранта́с, -са м., калама́жка, -кі ж., бры́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Kalésche

f -, -n бры́чка, тарата́йка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Karósse

f -, -n бры́чка, дыліжа́нс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)