шиба́ть несов., прост.

1. (бросать) шыба́ць, кі́даць, шпурля́ць;

2. (бить) біць;

3. (о запахе) дава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dare verba in ventos

Кідаць словы на вецер.

Бросать слова на ветер.

бел. Кідаць/пускаць словы на вецер.

рус. Бросать слова на ветер.

фр. Dire des paroles en l’air (Говорить слова на ветер).

англ. Speak to the wind (Говорить ветру).

нем. Leere Versprechungen machen (Давать пустые обещания).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

бабу́хаць несов., разг.

1. (с шумом бросать, плескать) бу́хать, у́хать;

2. (издавать звук; раздаваться — о звуке) бу́хать, ба́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бултыха́ть несов., разг.

1. (с шумом бросать в жидкость) бу́хаць;

2. см. бултыха́ться 1, 2;

3. (взбалтывать) бо́ўтаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

In pertusum ingerere dicta dolium

Кідаць словы ў бяздонную бочку.

Бросать слова в бездонную бочку.

Гл.: Dare verba...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

ка́мешек уменьш.-ласк. каме́ньчык, -ка м.;

броса́ть ка́мешки в (чей-л.) огоро́д ирон. кі́даць каме́ньчыкі ў (чый-небудзь) агаро́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

швыря́ть несов.

1. (бросать) шпурля́ць, кі́даць;

2. безл. (из стороны в сторону) кі́даць;

3. перен. (расточать), разг. раскіда́ць (што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отмета́тьII сов.

1. (кончить, перестать бросать) адкіда́ць;

2. (произвести потомство — о животных) прыве́сці; (выделить икру — о рыбах) аднерастава́ць; адкла́сці ікру́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Брысь1 выклічнік для адгону ката’, брысюга тоўсты кот’ (Гарэц.). Рус. брысь ’тс’. Гукапераймальнае ўтварэнне (гл. Праабражэнскі, 1, 48; Фасмер, 1, 223). З іншага боку, думаюць пра паходжанне ад дзеяслова рус. брыснуть ’адагнаць кошку’ (Шанскі, 1, Б, 205; < бросать, брыкать, брызгать). Брысюга ’тоўсты кот’, можа, адносіцца і да брысь2 (гл.).

Брысь2 ’здаравяка-лайдак’ (Яўс.), здаровы, але гультаявалі чалавек’ (Юрч.), ’здаравяка; моцны, мажны мужчына’ (Гарэц.), ’здаровы, чырванатвары чалавек’ (Сцяц.), чырвоны, як брысь’ (Др.-Падб.). Запазычанне з польск. bryś (памяншальнай формы да brytan ’сабака англійскай пароды’, гл. Брукнер, 43). Да семантыкі параўн. брыта́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ля́паць несов., разг.

1. стуча́ть; хло́пать; шлёпать;

2. (бросать что-л. липкое) ля́пать;

3. прост. (говорить что-л. бестактно) ля́пать, бря́кать;

1-3 см. ля́пнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)