congregation [ˌkɒŋgrɪˈgeɪʃn] n. eccl.

1. прыхаджа́не, парафія́не

2. кангрэга́цыя, рэлігі́йнае бра́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пабраці́мства, ‑а, н.

Старажытны славянскі звычай узвядзення блізкай дружбы ў ступень брацтва, які суправаджаўся пэўным абрадам. Пабрацімства воінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brotherhood [ˈbrʌðəhʊd] n.

1. братэ́рства;

brotherhood of blood кро́ўнае братэ́рства

2. рэлігі́йнае бра́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fraternity [frəˈtɜ:nəti] n.

1. бра́цтва

2. гру́па людзе́й, аб’ядна́ных агу́льнай прафе́сіяй або́ інтарэ́самі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verbrüderung

f -, -en брата́нне; бра́цтва, братэ́рства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brüdergemeinde

f -, -n рэл. бра́цтва (аб’яднанне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kongregatión

f -, -en рэл. кангрэга́цыя, бра́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абшчы́на, -ы, мн. -ы, -чы́н, ж.

1. Самакіравальная арганізацыя жыхароў якой-н. тэрытарыяльнай адзінкі, форма аб’яднання людзей, якой характэрна калектыўная ўласнасць на сродкі вытворчасці, сумесная праца з ураўняльным размеркаваннем (гіст.).

Сялянская а.

Гарадская а.

2. Добраахвотнае аб’яднанне для сумеснай дзейнасці; садружнасць, брацтва, арганізацыя.

А. хрысціян.

|| прым. абшчы́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

brotherhood

[ˈbrʌðərhʊd]

n.

1) братэ́рства n.

2) бра́цтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fraternal order, fraternal society

тава́рыства ўзае́мнай дапамо́гі, бра́цтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)