bronchitis [brɒŋˈkaɪtɪs] n. med. бранхі́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

астматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да астмы. Астматычны кашаль. Астматычны бранхіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыпо́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грыпу, выклікаецца грыпам. Грыпозны бранхіт. Грыпозная эпідэмія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храні́чны, -ая, -ае.

1. Пра хваробу: які працягваецца доўгі час, пастаянны.

Х. бранхіт.

2. Які працяглы час хварэе на пэўную хваробу.

Х. хворы.

3. перан. Працяглы, няспынны, пастаянны.

Хранічнае недасыпанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bronchitis

[brɑ:ŋˈkaɪtəs]

n.

бранхі́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Bronchítis

f -, -itíden мед. бранхі́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bronchit, ~u

м. мед. бранхіт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

астматы́чны

(гр. asthmatikos)

які мае адносіны да астмы (напр. а. бранхіт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

oskrzele

oskrzel|e

мн.

1. анат. бронхі;

zapalenie ~i — бранхіт;

2. уст. жабры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chest [tʃest] n.

1. anat. грудна́я кле́тка, гру́дзі, грудзі́на;

a chest trouble сухо́ты, туберкулёз; бранхі́т;

a weak chest сла́быя лёгкія

2. ку́фар

♦

get smth. off one’s chest аблягчы́ць душу́, чыстасардэ́чна прызна́цца ў чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)