Бот ’від абутку’. Рус. бо́ты (з XV ст.) ’боты, від абутку’, укр. бот. Запазычанне з ст.-польск. bot (польск. but). Брукнер, KZ, 48, 175 і наст.; Брукнер, 50; Слаўскі, 1, 51; Рудніцкі, 183 (польск. слова < франц. botte, Слаўскі, там жа, або лац. botta, Брукнер, 50). Гл. таксама Кюнэ, Poln., 45; Вахрас, Наим. об., 73; Сцяц., Нар., 147–148; Булыка, Запазыч., 47.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бот; чобат (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

wellington [ˈwelɪŋtən] n. гу́мавы бот

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

субо́та, -ы, Мо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

Шосты дзень тыдня, які папярэднічае нядзелі.

|| прым. субо́тні, -яя, -яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jackboot [ˈdʒækbu:t] n.

1. бот вышэ́й кале́на; батфо́рт

2. the jackboot гру́бы ціск, гру́бая сі́ла, насі́лле, «кава́ны бот»

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jackboot

[ˈdʒækbu:t]

n.

высо́кі бот

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бо́ты мн гл бот I

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мотабо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Невялікае маторнае судна; маторны бот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотабо́т

(ад мота- + бот)

невялікае маторнае судна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

турбо́та, -ы, ДМо́це, мн. -ы, -бо́т, ж.

1. Заклапочанасць чым-н., неадольнае жаданне ажыццявіць што-н.

Турботы яго не памяншаліся.

2. Апека над кім-н., клопат, увага да каго-н.

Т. аб дзецях.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)