банда́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Тое, што і бондарства. Ілья Раманавіч — сын бедняка. Узімку ходзіць з цэпам да багацеяў малаціць, а то займаецца бандаркай. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cooperage

[ˈku:pərɪdʒ]

n.

1) бо́ндарства n., банда́рка f.

2) банда́рня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)