сва́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Спрэчка, якая суправаджаецца крыкам, шумам, лаянкай і пад.

Распачаць сварку.

Лепш благі мір, як добрая с. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бла́га прысл гл благі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нехоро́ший нядо́бры; (плохой) благі́, дрэ́нны, ке́пскі; (дурной) пага́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пафанабэ́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Фанабэрыцца некаторы час. Палікар быў чалавек не благі, толькі любіў крыху пафанабэрыцца. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verpönt

a зага́нны, благі́, нядо́бры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шалахту́н, ‑а, м.

Абл. Балбатлівы чалавек; пустазвон. Благі той сват, што, дзе трэба, спрытна пагаварыць не ўмее, але бяда, калі і залішне шалахтун. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trashy [ˈtræʃi] adj. infml дрэ́нны, ке́пскі, пага́ны, благі́;

trashy TV-shows нікчэ́мныя тэлешо́у

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ropy [ˈrəʊpi] adj. BrE, infml (таксама ropey)

1. дрэ́нны, ке́пскі, благі́

2. няду́жы, хвараві́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

благе́нькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Памянш.-зніж. да благі (у 1, 4 знач.). У бацькі была добрая паляўнічая стрэльба, а ў дзядзькі Антося зусім благенькая. Лужанін. Пасля хваробы Ніна яшчэ ўсё бледная, благенькая. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

salesmanship [ˈseɪlzmənʃɪp] n.

1. прафе́сія прадаўца́

2. уме́нне прадава́ць, гандлява́ць;

His salesmanship is bad. Ён благі камерсант.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)