Verbum

по́тарч, прысл.

1. Старчаком, у вертыкальным становішчы.

Бервяно стала п.

2. Тарчма, тварам уніз.

Ляцець п.

тапля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Бервяно, палена, якое затанула пры сплаве.

Рэчка завалена таплякамі.

ва́га, -і, ДМ ва́зе, мн. -і, -аў, ж.

Тоўстая жэрдка або бервяно для падважвання цяжкіх прадметаў.

абсклюдава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак., што.

Абчасаць склюдам.

А. бервяно.

|| незак. абсклюдо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

ачаса́ць², ачашу́, ачэ́шаш, ачэ́ша; ачашы́; ачаса́ны і ачэ́саны; зак., што.

Чэшучы сякерай, падраўняць.

А. бервяно.

|| незак. ачэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

абчаса́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чэ́шацца; зак.

Стаць роўным, гладкім ад часання.

Бервяно добра абчасалася.

|| незак. абчэ́свацца, -аецца.

спарахне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. Згніць, ператварыцца ў труху, пыл.

Бервяно спарахнела.

2. перан. Пра чалавека: састарэць, зрабіцца драхлым.