газалі́н, -у, м.

Вадкі прадукт перагонкі нафты; недаачышчаны бензін.

|| прым. газалі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бензи́н бензі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

benzine, benzin [ˈbenzi:n] n. бензі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

petrol [ˈpetrəl] n. BrE бензі́н;

fill a car with petrol залі́ць бензі́н у машы́ну;

a petrol tank бензаба́к;

an increase in petrol prices павышэ́нне цэн на бензі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

benzyna

ж. бензін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гару́чы, -ая, -ае.

1. Здольны гарэць.

Г. газ.

2. у знач. наз. гару́чае, -ага, н. Паліва для рухавікоў: бензін, салярка і інш.

|| наз. гару́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gasoline, gasolene [ˈgæsəli:n] n.

1. газалі́н

2. AmE бензі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыстыля́т, ‑у, М ‑ляце, м.

Вадкі прадукт перагонкі. Бензін — дыстылят нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гару́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаручага ​1; здольнасць гарэць. Бензін мае высокую гаручасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Benzín

n -s, -e бензі́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)