санты́м, ‑а, м.

Дробная манета, роўная сотай долі франка (у Францыі, Бельгіі, Люксембургу і Швейцарыі).

[Фр. sentime.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бельгі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Бельгіі, бельгійцаў, уласцівы ім. Бельгійская літаратура. Бельгійская парода коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канто́н, ‑а, м.

1. Федэральная адзінка ў Швейцарыі.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Францыі, Бельгіі і інш.

[Фр. canton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бельгі́йцы, ‑аў; адз. бельгіец, ‑гійца, м.; бельгійка, ‑і, ДМ ‑гійцы; мн. бельгійкі, ‑гіек; ж.

Асноўнае насельніцтва Бельгіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЕЛАРУ́СКАЕ ЗГУРТАВА́ННЕ ў Бельгіі, гл. Саюз беларусаў Бельгіі.

т. 2, с. 396

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

парламента́рый, ‑я, м.

Член парламента. Камуністычныя парламентарыі Францыі і Бельгіі прыслалі ўраду Пілсудскага свой пратэст супраць расправы над Грамадой. Ліс.

[Ням. Parlamentarier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франк ​1,

гл. франт.

франк ​2, ‑а, м.

Грашовая адзінка Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і некаторых іншых краін, роўная 100 сантымам.

[Фр. franc.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Flemish​1 [ˈflemɪʃ] n.

1. флама́ндская мо́ва (нідэрландская мова, якая ўжываецца ў паўночнай Бельгіі)

2. the Flemish флама́ндцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ардэ́ны

(фр. Ardennes = назва ўзвышша ў Бельгіі)

парода цяжкавозаў, выведзеная ў Бельгіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флама́ндцы, ‑аў; адз. фламандзец, ‑дца, м.; фламандка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. фламандкі, ‑дак; ж.

Народ, які насяляе поўнач Бельгіі і частку французскай Фландрыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)