botany [ˈbɒtəni] n. бата́ніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

botanika

ж. батаніка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pflánzenkunde

f - бата́ніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Магнолія ’субтрапічнае дрэва, Magnolia’ (ТСБМ). З польск. або рус. мовы. Назва ўзыходзіць да прозвішча франц. батаніка Magnol (XVII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Botánik

f -

1) бата́ніка

2) разм. зеляні́на, рунь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

botany

[ˈbɑ:təni]

n., pl. -nies

1) бата́ніка f

2) расьлі́ннасьць f.

the botany of Palessie — расьлі́ннасьць Пале́сься

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Гене́тыка ’генетыка’ (БРС). Рус. гене́тика, укр. гене́тика. Запазычанне (праз рус. гене́тика) з англ. genetics ’тс’ (< грэч.) з пераафармленнем па тыпу бата́ніка, гідра́ўліка і г. д. Гл. Шанскі, 1, Г, 51.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

імаве́рнасць, ‑і, ж.

Аб’ектыўная магчымасць ажыццяўлення чаго‑н., ступень ажыццявімасці. Імавернасць падзей. // Ступень абгрунтаванасці, упэўненасці ў праўдападобнасці або ажыццявімасці чаго‑н.; верагоднасць, дапушчальнасць. Такое дапушчэнне набывае тым большую імавернасць, што дыплом доктара медыцыны Скарына атрымаў у Італіі і мог быць таму прынят у Празе пазней за італьянскага батаніка. Алексютовіч.

•••

Тэорыя імавернасцей гл. тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бата́нік

(ад батаніка)

спецыяліст у галіне батанікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палеабата́ніка

(ад палеа- + батаніка)

раздзел палеанталогіі, які вывучае выкапнёвыя расліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)