барана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. барана́ баро́ны
бараны́
Р. бараны́ баро́н
Д. баране́ баро́нам
В. барану́ баро́ны
бараны́
Т. барано́й
барано́ю		 баро́намі
М. баране́ баро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

фон-баро́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фон-баро́н фон-баро́ны
Р. фон-баро́на фон-баро́наў
Д. фон-баро́ну фон-баро́нам
В. фон-баро́на фон-баро́наў
Т. фон-баро́нам фон-баро́намі
М. фон-баро́не фон-баро́нах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

фон-баро́н фон-баро́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фон-баро́н, ‑а, м.

Разм. іран. Фанабэрысты, пагардлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баране́са гл. барон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

baron

м. барон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

baron [ˈbærən] n.

1. баро́н

2. магна́т, туз;

oil barons на́фтавыя каралі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Frhr.

= Freiherr – барон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Барано́ва ’баранеса’. Запазычанне з польск. baronowa (да baron ’барон’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Fréiherr

m -n -en баро́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)