distil [dɪˈstɪl] v. дыстылява́ць; ачышча́ць; пераганя́ць (на гарэлку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыстылява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., што (спец.).

Ачысціць (ачышчаць) перагонкай.

Д. ваду.

|| наз. дыстыля́цыя, -і, ж.

|| прым. дыстыляцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэктыфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Ачысціць (ачышчаць) (вадкасць) перагонкай.

Р. спірт.

|| наз. рэктыфіка́цыя, -і, ж.

|| прым. рэктыфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

смарка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Рэзкім выдыхам ачышчаць нос ад слізі.

|| зак. вы́смаркацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| аднакр. смаркану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

азанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Ператварыць (ператвараць) у азон.

А. кісларод.

2. Ачысціць (ачышчаць) азонам.

А. памяшканне.

|| наз. азанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ачышча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да ачысціцца.

2. Зал. да ачышчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыстылява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Ачысціць (ачышчаць) перагонкай. Дыстыляваць ваду.

[Ад лац. distillare — сцякаць кроплямі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяздры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Ачышчаць ад мяздры (у 1 знач.). Мяздрыць шкуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Ачышчаць і сартаваць зерне на трыеры. Трыераваць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

1. Пакрываць, засорваць шлакам.

2. Ачышчаць ад шлаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)